ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Ο Χουρμούζιος (Χάρης) Νταραβάνογλου γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τους ενάρετους γονείς Αλέξανδρο και  Τζουζεπίνα. Τις εγκύκλιες σπουδές του έλαβε από την Μεγάλη του Γένους Σχολή, η οποία υπήρξε πνευματικός φάρος όχι μόνον για την Ορθοδοξία, αλλά και για τον Ελληνισμό. Η κλίσις του παιδιόθεν προς την  Βυζαντινή Εκκλησιαστική Μουσική οφείλεται στον αείμνηστο πατέρα του, ο οποίος ήτο και ερασιτέχνης ψάλτης, ενώ πρώτος του δάσκαλος στην Ψαλμωδική Τέχνη υπήρξε ο μουσικολογιώτατος αείμνηστος ιερέας Αλεξιάδης Αθανάσιος.

Διακριθείς για την έφεσή του στην Βυζαντινή Εκκλησιαστική Μουσική  κλήθηκε να υπηρετήσει ως πρωτοψάλτης εις τους Ι.Ν. Ευαγγελιστρίας  Βαφειοχωρίου (Μπογιατζίκιοϊ) και Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης Υψωμαθείων. Η εξαιρετική καλλιφωνία του συνετέλεσε, ώστε να εξαπλωθεί πολύ σύντομα η φήμη του. Βεβαίως τούτο είχε ως αποτέλεσμα να επιλεγεί από τον τότε πρωτοψάλτη του Ι. Ν. Αγίου Δημητρίου Ταταούλων και νυν Άρχοντα πρωτοψάλτη της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας κ.κ. Αστέρη Λεωνίδα ως Λαμπαδάριός του.

Είχε ως βασικούς δασκάλους τους  Ελ. Γεωργιάδη τ. Άρχοντα Λαμπαδάριο της Μ.Χ.Ε. και τους αείμνηστους πλέον Κωνσταντινουπολίτες Γκαρτζόγλου Αχιλλέα πρωτοψάλτη  του Ι. Ν. Ζωοδόχου Πηγής Μπαλουκλή και επίσης τον Α.Π. Μ.τ.Χ.Ε. Νικολαΐδη Βασίλειο. Θα ήτο παράλειψις, εάν δεν ανεφέρετο ότι μετείχε ως μέλος στη μεγάλη Βυζαντινή Χορωδία Μουσικοφίλων Κωνσταντινουπόλεως και μάλιστα υπό την διδασκαλία και διεύθυνση του αοιδήμου Νικολαϊδη Βασιλείου.

Το έτος 1980 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα και εντάχθηκε επί τρία συναπτά έτη στον χορό του εκ Κωνσταντινουπόλεως Πρωτοψάλτου μακαρίτου Μαγούρη Δημητρίου από τον οποίο εδιδάσκετο και ιδιαιτέρως, μαθήματα.

Έκτοτε διορίζεται ως πρωτοψάλτης στους Ι. Ναούς της Κοιμήσεως Θεοτόκου Ν. Ηρακλείου, της Αγίας Αναστασίας Φαρμακολυτρίας Περισσού, Προφήτου Ηλιού Παγκρατίου κατόπιν εντολής  του μακαριστού  Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης  Ελλάδος Σεραφείμ και τώρα ψάλλει στον Ι. Ν. Αγίου  Σπυρίδωνος πολιούχου Πειραιώς.
 

Στις θέσεις όπου έψαλε διηύθυνε  πάντα άρτιους Βυζαντινούς χορούς. Και στην Αθήνα συνέχισε να είναι μέλος  της χορωδίας του εν Ελλάδι Συλλόγου Moυσικοφίλων Κωνσταντινουπόλεως, ως  Δάσκαλος και Διευθυντής, αφού διαδέχθηκε τον αείμνηστο Γ. Τσαούση.

Με την ευκαιρία της πεντηκονταετίας από την  ίδρυση της Ελληνικής Παιδείας, του ανατίθεται από την  Διεύθυνσή της να παρουσιάσει Βυζαντινούς Εκκλησιαστικούς Ύμνους με μαθητές των Σχολών της στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών τον Ιούνιο του έτους 2008.

Διδάσκει αόκνως έως σήμερον στη Σχολή Β.Ε.Μ. της Ι. Μητροπόλεως Ν. Ιωνίας και Φιλαδελφείας. Ασχολείται ενεργά με το Δημοτικό Τραγούδι μάλιστα και με συνοδεία παραδοσιακών οργάνων.

Ο μουσικοσυνθέτης  Χριστόδουλος Χάλαρης τον κάλεσε να τραγουδήσει σε συναυλίες τόσο στην  Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Αγαπήθηκε ιδιαίτερα ως ψάλτης με ιδιαίτερη προσωπικότητα και για τον λόγο αυτό καλείται να ψάλλει σε πανηγύρεις ναών ανά την Ελλάδα.  Επίσης κλήθηκε και έψαλλε στη Ν. Υόρκη και Αστόρια.

Εξέδωσε κασέτες, ψηφιακούς δίσκους και διετέλεσε μουσικός παραγωγός στον 89,4 FM ραδιοφωνικό σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος που επί πολλά έτη παρουσίαζε την Εθνική Μουσική.

Το ενδιαφέρον του για τον ψαλτικό κλάδο εκδηλώνεται με την ανάμειξή του στο συνδικαλισμό, εκλεγόμενος ως Γραμματέας του Συλλόγου Ψαλτών Αττικής «Θρασύβουλος Στανίτσας».

Πολλές προσωπικότητες τον ετίμησαν με την φιλία τους και την συνεργασία τους, όπως ο αείμνηστος Τσατσαρώνης Γεώργιος και ο κ. Ηλιάδης Κωνσταντίνος, Άρχοντες Μουσικοδιδάσκαλοι της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας και ο μουσικολογιώτατος Πρωτοψάλτης και ερευνητής του μουσικού Ελληνισμού κ. Βασιλείου Θεόδωρος.

Επίσης έλαβε τιμητικό δίπλωμα και μετάλλιο της Ομηρικής  Ακαδημίας με την μεγάλη συναυλία που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο «Μεγάλου Αλεξάνδρου» του Ιδρύματος Τσάκου, τον Φεβρουάριο 2008 και Τιμητικό έπαινο και μετάλλιο της UNESCO για την τελετή που πραγματοποιήθηκε προς τιμή του το έτος 2004, στον Πειραϊκό Σύνδεσμο.

Για την εν γένει προσφορά του στην Βυζαντινή Εκκλησιαστική Μουσική τιμήθηκε με διακρίσεις εκ των οποίων οι σπουδαιότερες είναι του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων με ειδικό σταυρό και σχετικό πιττάκιο, του εν Ελλάδι Συλλόγου Μουσικοφίλων Κωνσταντινουπόλεως, του Συλλόγου Φίλων Β.Ε.Μ, της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ιεροψαλτών της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών ανώτατος τιμητικός έπαινος, της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας το οφφίκιο του Άρχοντος Μουσικοδιδάσκαλου. Αποφανθείς ο Παναγιότατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ επιβράβευσε αυτόν για την αφοσίωσή του, την προσήλωσή του και την φιλοτιμία του.

Η προχείρισίς του εις το οφφίκιο αυτό  έγινε εξ ονόματος του προκαθήμενου του Οικουμενικού Θρόνου υπό του Σεβ. Μητροπολίτου Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας κ.κ. Κωνσταντίνου, ενώπιον πολυπληθούς εκκλησιάσματος και μουσικοτάτων ψαλτών και μουσικοφίλων. Ο Παναγιότατος κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ αποφαίνεται ότι εις το εξής « ο εξονομασθείς Μουσικολογιώτατος κ. Χουρμούζιος Νταραβάνογλου υπάρχει από του νυν και λέγηται Μουσικολογιώτατος Άρχων Μουσικοδιδάσκαλος της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας και να απολαμβάνει την προσήκουσα προς το οφφίκιο αυτό τιμήν πάντοτε και παρά πάντων».