Αγαπητοί φίλοι και αναγνώστες,

     Η δημιουργία και ανάπτυξη της ενότητος αυτής, ξεκινά έχοντας πρωταρχικό της στόχο την επισήμανση της σπουδαιότητος του μεγαλειώδους έργου των τριών διδασκάλων τους οποίους η ιστορία απεκάλεσε "Εθνικούς Ήρωας" του Γένους.  Εμείς αναλαμβάνουμε την παρουσίαση του έργου των, προσφέροντας μουσικές εκτελέσεις παλαιών αλλά και συγχρόνων συναδέλφων και αφήνουμε σε σας τους αναγνώστες να περιγράψετε από αυτήν τη σελίδα το κολοσσιαίο έργο τους. 

     Εις αναμονή των επιστολών σας που θα κοσμήσουν τη στήλη αυτή κάνουμε έναρξη με την παρακάτω επιστολή του αξιοτίμου προέδρου των Ιεροψαλτών κ. Χρ. Χατζηνικολάου.

Δημήτρης Χούπας            
 

Το έργο των σοφών και σεβασμίων τριών διδασκάλων μας: Χρύσανθου του εκ Μαδύτων, Γρηγορίου Πρωτοψάλτου και Χουρμουζίου Χαρτοφύλακας υπήρξε μεγαλειώδες. Με λίγα λόγια, μέγα κι επιβλητικό, κολοσσιαίο, πολύ σημαντικό, εθνωφελές, κοινωφελές, πολυσχιδές, γόνιμο και καρποφόρο, παρά τις μεμψιμοιρίες ελαχίστων αντιφρονούντων που δεν μπόρεσαν, ευτυχώς, ν' αντιδράσουν τότε αποτελεσματικά, όπως συμβαίνει και σήμερα ακόμα, στις σοφές και σωστές ευεργετικές αποφάσεις των εφευρετών της νέας μεθόδου της Βυζαντινής μουσικής, την οποία κοσμούν σαν μαργαριτάρια, αιγλοβολούν αιώνια σαν αμάραντη δόξα τα επιβλητικά εκείνα, από ποιητικής απόψεως και μελοποιήσεως, μουσικά αριστουργήματα, όπως είναι τα μελωδήματα των κατανυκτικών εσπερινών της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, οι θαυμάσιοι πολυέλαιοι, οι πανηγυρικοί καλοφωνικοί ειρμοί, το υπέροχο και γνωστό τροπάριο της Κασσιανής «Κύριε η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή», το «Σιγησάτω πάσα σαρξ βροτεία...» του Μεγάλου Σαββάτου, το Δοξαστικό «Των Αγίων Πατέρων ο χορός...» και τόσα άλλα μουσικά αριστουργήματα γεμάτα μεγαλείο άφθαστης ποιητικής εξάρσεως και όταν μάλιστα αυτά ψέλνονται από «άξιους, ειδικούς και επαϊοντας ερμηνευτάς».

... Ας αποτίσουμε λοιπόν ευλαβικά τον επιβάλλοντα φόρο τιμής στις ιερές σκιές τους κι ας εκδηλώσουμε έμπρακτα με την πρωτοβουλία ενός εκκλησιαστικού οργανισμού την αιώνια ευγνωμοσύνη μας σ' εκείνους τους εξ Ανατολών προερχόμενους, έστω και με καθυστέρηση αιώνων με την ανέγερση τουλάχιστον ενός συμβολικού μνημείου ή μιας στήλης αναθηματικής ή έστω εντοιχισμός μιας πλάκας σε μια περίοπτη θέση ενός χώρου ιερού ή τέλος με την ονομασία μιας πλατείας ή οδού σε κατάλληλο σημείο της πρωτεύουσας του Ελληνικού κράτους και σε άλλες πόλεις της επικράτειας μας, όπως στη Βυζαντινή Θεσσαλονίκη μας, στον Πειραιά και σε άλλες πόλεις μας, μάλιστα σε προσφυγικούς Δήμους και Κοινότητες, όπου συχνά πολλές φορές άδεται και ψάλλεται η Βυζαντινή μουσική εις δόξαν και τιμήν του Πανάγαθου θεού και εις μνημόσυνον αιώνιον των αοιδίμων εφευρετών της και ευεργετών μας.

... Κατά μείζονα συνεπώς λόγο, οφείλουμε να τιμήσουμε επάξια τη μνήμη των ευεργετών και διδασκάλων τούτων του Γένους μας.

Χρήστος Χατζηνικολάου

Υ.Γ. Αποσπασματα από επιστολή του ιδίου προς τον
Μακαριώτατον Αρχ. Αθηνών και πάσης Ελλάδος,
κ.κ. Χριστόδουλον.